In al zijn gedaantes
| Kunstenaar: | Marco Boer |
| Straatnaam: | Sophiapromenade 9 |
| De Volgerlanden | |
| Jaar van plaatsing: | 2014 |
Omschrijving:
Kunstenaar Marco Boer heeft anaf 21 mei 2014 op verschillende openbare plekken in Hendrik-ido-Ambacht en Zwijndrecht werken van zijn handonthuld.
De publieke ruimte kan best wat fleur gebruiken, bedacht Marco die zich heeft gespecialiseerd in de aquarelkunst. „Ik werk graag projectmatig. Na de expositie in mei 2012 in de Grote Kerk van Dordrecht met als thema ‘De reis heeft het doel in zich’ begon het eind 2012 weer te kriebelen: zou het niet mooi zijn als in Hendrik-ido-Ambacht kunstwerken kwamen te hangen van karakteristieke plekken uit die plaatsen?”
Boer maakte een afspraak met de wethouders Floor van de Velde van Hendrik-Ido-Ambacht om zijn plannen toe te lichten en er steun voor te krijgen.
Er staan hier wel kunstwerken op rotondes en beelden in parken en dergelijke, maar afbeeldingen op openbare gebouwen hadden we nog niet.
De gemeente is eigenaar, beheerder en onderhouder van de kunstwerken geworden. En heeft ook een kunstwerk gesponsord. Ook van het Drechtsteden bestuur heeft Marco een bedrag ontvangen omdat zijn kunstproject maatschappelijk een significante bijdrage levert.
Marco koos voor de plaatsen Hendrik-ido-Ambacht en Zwijndrecht omdat hier Weekblad De Brug verschijnt. „Om het project te kunnen verwezenlijken heeft hij draagvlak onder de bevolking nodig. Hij heeft daarom contact gezocht met grafisch bedrijf Xebius, dat De Brug uitgeeft. In 2005 bracht Xebius al een serie kunstkaarten en kalenders uit van 12 door Marco gemaakte aquarellen in sepia over prominente plaatsen uit Hendrik-ido-ambacht.
Het idee was om de lezers van het blad op te roepen locaties door te geven die in kenmerkend zijn voor Ambacht of Zwijndrecht, karakteristieke beelden van dit moment. ”
De oproep leverde veel respons op. De uitgekozen locaties geven een goed representatief beeld van Hendrik-ido-Ambacht, het gaat om het Perenlaantje, het Baxpark en de dominante treurwilg in het recreatiegebied Sandelingen Ambacht.
Wethouder Van de Velde heeft het Waaltje aand eze locaties toegevoegd.
Marco wilde het project graag verbreden en bij elke aquarel een gedicht te voegen dat zou aansluiten bij het beeld. Ook hiervoor is het publiek ingeschakeld door in De Brug een gedichtenwedstrijd uit te schrijven. De Ambachtse dichteres Joke van der Ark hielp me om de uiteindelijke keuze te maken.”
De kwaliteit van de inzendingen was verrassend goed. „Bij de selectie is wel gelet op toegankelijkheid; al te abstracte gedichten zouden hun doel voorbij schieten. Je zoekt met zo’n project de breedte, dat geeft draagvlak. Niet voor niets heet het: ”Door de stad, voor de stad.
De kunstwerken –van weersbestendig materiaal– met bijbehorende gedichten worden permanent geëxposeerd in de openbare ruimte. In Hendrik-ido-Ambachtzijn er twee op Sophiahal in de wijk Volgerlanden, één op de Ridderhal in het centrum en één op cultureel centrum Cascade aangebracht. „De laatste is het grootst: 2 x 4 meter.
Bij de kunstwerken is een QR-code opgenomen. Mensen met een smartphone kunnen luisteren naar het bijbehorende gedicht, dat wordt voorgedragen door de maker op één van de acht locaties die het betreft.
Marco hoopt dat zijn kunstwerken „een impuls te geven aan het welbevinden op cultureel vlak in de gemeente”, zoals hij het netjes verwoordde in zijn businessplan. „Ik wil de openbare ruimte graag meerwaarde geven. Zelf heb ik deel uitgemaakt van een kunstcommissie en dan voel je het spanningsveld: moeten we veel geld uitgeven aan kunst waarop de burger niet zit te wachten? Ik hoop dat ik met mijn aquarellen veel mensen een plezier doe. Met mijn aquarellen laat ik zien: dit is Hendrik-ido-Ambacht, dit is Zwijndrecht, wees er trots op.”
Het gedicht is gemaakt door Joke van der Ark
In al zijn gedaantes
Hij stond er al en hij is
blijven staan, mijn boom.
De blikvanger
in heel zijn treurigheid,
maar ook in het lentekleed
van teer doorzichtig groen,
dat in de zomer wordt verruild
voor die nimmer vervelende japon
waaronder zijn gehele stam
haast schuilgaat. En dan …
die trotse fierheid in de herfst,
als hij tot het laatste toe
zijn blaadjes de teloorgang
wil besparen. Als uiteindelijk
de allerlaatste toch gevallen is,
moet je wel van hem houden.
In heel zijn naaktheid
staat hij daar, nog altijd
mooi te wezen en soms,
het gebeurt niet ieder jaar,
trekt hij zijn creatie aan
van kantgekloste rijp
en dan, ja dan is mijn boom
op zijn allermooist.
voor meer informatie:
www.watercolor.nl
Film
Film
